Afscheid

Afgelopen weekend heb je bij je grote vriend Spike gelogeerd..je hebt het zo leuk gehad..Heerlijk samen rennen en lekker lui in de zon liggen. Zondag haalde ik je weer op..Vrolijk ging je weer mee naar huis.

Maandag was je niet helemaal fit. Je wilde niet uit en liep sloom achter ons aan. Zelfs toen je baasje s'nachts thuiskwam uit Portugal kwam je niet uit je mand..

Een virusje dachten we..

Dinsdag wilde je s'morgens niet uit je mand en de hele dag werd je steeds zwakker.

Toen ik rond half zeven uit mijn werk kwam werd me duidelijk hoe erg je er aan toe was..

Je achterlijfje was verlamd en met spoed gingen we naar de dierenarts.. Diagnose..een acute hele zware hernia..Je kreeg twee prednison spuiten..hopen dat je op ging knappen. We hebben een hele poos samen geknuffeld op de bank..

Woensdag ochtend werd ik wakker van je doordringende gejank.

Je verlamming was erger geworden en je lag in een grote plas urine en jankte van de pijn.
Met spoed weer naar de dierenarts...

De nachtmerrie werd compleet. Je had zo veel pijn en ze konden je niet meer helpen...

Wat nu???? De angst sloeg toe...Ik moest afscheid van je gaan nemen...

We hebben geknuffeld tot dat je hartje ermee stopte.

Tegen mijn wang blies je je laatste adem uit..

Dag lieve kleine vriend...

Jammer dat we elkaar maar 5 jaar mochten kennen.

Ik zal je nooit vergeten...Ik hou van je